Çovğun adı, qışın amansız və təbiətin gücünü göstərən hadisələrindən biri olan şiddətli qar fırtınasını, boranı təsvir edir. Sadəcə küləkli qar və yağış deyil, Çovğun daha çox bir fəlakət simvolu, təbiətin qüdrətinin təcəssümüdür. Bu söz, sanki ətrafdakı hər şeyi öz qəzəbinə qərq edən, dağıdıcı bir qüvvənin səsini eşitməyə imkan verir.
Çovğun, adi bir qar fırtınasından fərqli olaraq, görünürlüyü azaldan, yolları bağlayan, hətta binalara zərər verə bilən şiddətli küləklərin və sıx qarın qarışığından ibarətdir. Sözün özündə gizli bir təhlükə, qorxu və həyəcan hiss olunur. Qədim türkcə köklərə sahib olan bu söz, illər ərzində dilə daxil olmuş və özünün qorxulu, lakin eyni zamanda təbiətin möhtəşəm gücünü əks etdirən mənasını qoruyub saxlamışdır.
Çovğun yalnız bir meteoroloji hadisə deyil, həm də ədəbiyyatda, xalq nağıllarında və əfsanələrində tez-tez rast gəlinən bir simvoldur. Çovğun, qəzəbli təbiətin, qaranlığın, maneələrin, hətta bəzən təkəbbürün və qarşıdurmanın simvolu kimi təsvir olunur. Şairlər, yazıçılar və rəssamlar Çovğunu əsərlərində təbiətin qüdrətini və insanın onun qarşısında acizliyini ifadə etmək üçün istifadə edirlər.
Beləliklə, Çovğun sadəcə "boran", "qasırğa", "küləkli qar və yağış" demək deyil. Bu söz, təbiətin amansız və gözəl gücünü, insanı təəccübləndirən və eyni zamanda qorxudan hadisələrin təsvirini ehtiva edən zəngin bir məna daşıyır. Onun mənası, sözün əhatə etdiyi duyğu və təəssüratlarla daha da genişlənir və maraqlı hala gəlir.