Anadolu adı, coğrafi mövqeyinə istinadən, tarix boyu dəyişən və zəngin bir mənaya malikdir. Sadəcə "şərq" kimi tərcümə etmək onun əsl mahiyyətini tam əks etdirmir. Çünki "Anadolu" sözü, əslində "Anadolu" deyil, "Anadol" kimi tələffüz olunur və kökü daha dərinə gedir.
Bir çox tədqiqatçı "Anadol" sözünün "Ana" və "dol" hissələrindən meydana gəldiyini irəli sürür. "Ana" sözü "ana yurd", "mənşə yeri", "əsas" kimi geniş mənalara malikdir. "Dol" sözü isə "dolu", "bolluq", "bərəkət" mənalarını daşıyır. Beləliklə, Anadolu sözünün daha dəqiq tərcüməsi "Ana yurdun bolluğu", "mənşə yerinin bərəkəti", "əsas torpağın dolğunluğu" kimi ifadələrlə verilməlidir. Bu, qədim Anadolu torpaqlarının bərəkətli təbiətinə, insanların orada məskunlaşmasının əsas səbəbinə və mədəniyyətlərin inkişafına işarə edir.
Qədim dillərdəki köklərə əsasən, "Anadolu"nun "Günəşin doğduğu yer", "Şərqin qəlbi" kimi poetik təfsirlər də mövcuddur. Bu təfsirlər, Anadolu torpaqlarının tarix boyunca günəşin doğuşuna şahid olduğu və böyük imperiyaların, mədəniyyətlərin beşiyi olduğu həqiqəti ilə uzlaşır. Kiçik Asiya kimi Avropa tərəfindən qoyulmuş ad isə, coğrafi mövqeyi tamamilə əks etdirməsə də, tarixi kontekstdə anlamaq üçün lazım olan bir termindir.
Yekun olaraq, "Anadolu" sadəcə bir coğrafi ad deyil, tarixin, mədəniyyətin, bərəkətin və mənsubiyyətin simvoludur. Onun mənasını tam dərk etmək üçün, sadəcə "şərq" tərcüməsindən daha dərinə, tarixə və dilin köklərinə dalmaq lazımdır.