Zabur adı, kökü Sami dillərindən gələn və əsasən "yazı", "mətn" mənalarını əks etdirən bir sözdür. Bu, sadəcə bir yazı və ya mətn deyil, müqəddəs hesab edilən, ilahi ilhamla yazıldığına inanılan bir mətnin adıdır.
İbranicədəki "Təhillim" (תהילים) sözünün ərəbcə karşılığı olan Zabur, İslam dini kitablarında da yer alır. Quran'da Zəbur, Peyğəmbər Davud (ə)a atfedilir və onun ilahi ilhamla yazdığı müqəddəs kitab olduğu bildirilir. Bu kitabın məzmununun bir çox hissəsi bilinməsə də, əsasən təriflər, dualar, nəğmələr, peyğəmbərliklər və hikmətli sözlərdən ibarət olduğu düşünülür.
Xristianlıqda isə Zəbur, Əhdi-Ətiqin bir hissəsi olan Məzmur kitabına bənzədilir. Hər iki dinin müqəddəs kitablarında Zəburun ilahi mənşəli olması vurğulanır və insan həyatının müxtəlif məqamlarında təsəlli, ruhani rəhbərlik və Allah ilə əlaqə qurmaq üçün bir vasitə kimi xidmət etdiyi qəbul edilir.
Zəbur adı sadəcə bir söz olaraq qalmayıb, əsrlər boyu milyonlarla insanın həyatına təsir göstərən, ruhani təcrübələrinə və imanı anlayışlarına rəng qatan müqəddəs bir kitabın adı kimi tarixdə iz qoymuşdur. Onun mənası olan "yazı" və "mətn" anlayışlarından daha geniş bir məna daşıyaraq, ilahi kəlamın və ilahi ilhamın simvolu olaraq qəbul edilir.
Beləliklə, Zabur adı sadə bir termin olmaqdan çıxaraq, dərin mənalar və ruhani əhəmiyyət daşıyan bir simvola çevrilmişdir. Bu adın imanın, tərifin, duaların və ilahi hikmətin bir ifadəsi olduğunu söyləmək olar.