Bəysoltan adı, "Bəy" və "Sultan" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Sadəcə "böyük hökmdar" və ya "hörmətli sultan" mənası ilə kifayətlənmək, bu adın zəngin mənasını tam əks etdirməz.
"Bəy", qədim türkcədə "hökmdar", "əmir", "bey" mənalarını verən hörmətli bir ünvan olub, güc, nüfuz və əzəmət simvolu idi. Müxtəlif türki dillərində və mədəniyyətlərində bu sözün mənası və istifadə sahəsi müəyyən fərqlər göstərsə də, ümumiyyətlə yüksək sosial statusu və rəhbərlik qabiliyyətini ifadə edirdi.
"Sultan" isə ərəb mənşəli bir sözdür və "hakim", "hökmdar", "səltənət sahibi" kimi tərcümə olunur. İslam dünyasında ən yüksək hökmdarlara verilən bu ünvan, səltənətin gücünü, qüdrətini və ilahi qəzaya bağlılığını ifadə edirdi. Sultanlar, sadəcə siyasi hakimiyyətə sahib deyildilər, həm də dini və mədəni liderlik rolunu oynayırdılar.
Beləliklə, Bəysoltan adı, iki güclü və hörmətli ünvanın birləşməsi sayəsində, sadəcə "böyük hökmdar"dan daha çox məna kəsb edir. Bu ad, qüdrətli, hörmətli, nüfuzlu və ilahi qəzaya bağlı bir hökmdarı, həmçinin həm siyasi, həm də dini liderlik qabiliyyətinə sahib bir şəxsi təsvir edir. Adın daşıyıcısına güc, əzəmət, ədalət, hikmət və ilahi qoruma kimi keyfiyyətlər arzulandığını göstərir. Adın sədası, tarixin dərinliklərindən gələn güclü bir tarixi və mədəni mirasın əksini təşkil edir.