Banuçiçək adı, iki gözəl sözün – “banu” və “çiçək”in – birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Bu ad, sadəcə “çiçək” mənasından daha çox dərinlik və zənginlik daşıyır.
“Banu”, əslində fars mənşəli bir sözdür və “xanım”, “xanımların ən şərəflisi”, “hürmetli qadın”, “zadəgan qadın” mənalarını ifadə edir. Yüksək əxlaq, zəriflik, ləyaqət və nəciblik kimi keyfiyyətləri özündə əks etdirir. Bu, adın sahibinə verilən dəyəri və hörməti vurğulayır.
“Çiçək” isə təbiətin gözəlliyinin, təravətinin, incəliyinin simvoludur. Həmçinin, qadın gözəlliyinin, təmizliyinin və nəvazişinin metaforası kimi istifadə olunur. Çiçəyin müxtəlif növləri və rəngləri kimi, Banuçiçək adlı qadınlar da özünəməxsus xüsusiyyətləri, fərqliliyi ilə seçilirlər.
Beləliklə, Banuçiçək adı, sadəcə “çiçək kimi xanım” mənasını keçməklə yanaşı, “əlçatmaz gözəllik”, “nəcib və zərif xanım”, “təbiətin gözəlliyini özündə əks etdirən hürmetli qadın” kimi daha geniş və dərin mənaları da ehtiva edir. Bu ad, sahibinin həm daxili gözəlliyini, həm də xarici zərifliyini vurğulayan, unudulmaz və poetik bir addır.
Tarixdə və ədəbiyyatda "Banu" titulunun şahzadələr, sultanlar və yüksək təbəqə qadınları üçün istifadə olunduğunu da nəzərə alsaq, Banuçiçək adının nə qədər möhtəşəm və dəyərli olduğunu daha yaxşı başa düşə bilərik. Ad, öz daşıyıcısına güc, ləyaqət və əzəmət hissi bəxş edir.