Ağlağan - tez-tez ağlayan, ağlamağı adət halına gətirmiş şəxs və ya heyvan deməkdir. Bu söz, əsasən, uşaqlar üçün istifadə olunsa da, həmçinin heyvanlar və hətta insanlara da aid edilə bilər. Ağlamaq əhval-ruhiyyənin, fiziki və ya emosional ağrının ifadəsidir.
Antonimlər:
Ağlağan - Güləyən
Bu antonim cütü əks emosional vəziyyətləri ifadə edir. "Ağlağan" kədər, qəm, ağrı, acı və s. hissləri ifadə edərkən, "güləyən" sevinc, xoşbəxtlik, şənlik kimi müsbət emosional vəziyyətləri ifadə edir. "Ağlağan" uşaq söz birləşməsi məişətdə tez-tez istifadə olunur, "güləyən" isə həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş tətbiq olunur. Misal üçün: "Ağlağan uşaq tez sakitləşdi" və "Güləyən uşağın gözləri parıldayırdı".
Ağlağan uşaqları Nazimə sanki əfsun ilə ələ alır, sakit edirdi (Mir Cəlal)
Ağlağan - Şən
"Ağlağan" və "şən" sözləri bir-birinin əksinə olan əhval-ruhiyyə vəziyyətlərini təsvir edir. "Şən" sözü müsbət emosiyalar, canlılıq, enerji, oyuncaqlıq və sevinc kimi keyfiyyətləri ifadə edir. Bu söz həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş yayılıb. "Ağlağan" isə kədərli, üzgün və dərdli vəziyyəti ifadə edir. Məsələn: "O, həmişə ağlağan, kədərli idi, ancaq qardaşı şən və əyləncəli idi."
Ağlağan - Səbirli
Bu antonim cütü insan xarakterinin əks cəhətlərini ifadə edir. "Ağlağan" şəxs çətinliklərlə qarşılaşdıqda tez təslim olur, dərhal ağlayır və mənfi reaksiya verir. "Səbirli" insan isə çətinliklərə dözür, sakit qalır və problemləri həll etməyə çalışır. Bu antonimlər həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda istifadə olunur. Məsələn: "O, çox ağlağan idi, heç bir çətinliyə səbr edə bilmirdi." və ya "Səbirli insan hər zaman uğur qazanır."