Al – parlaq, canlı rəngli, qırmızımtıl, çəhrayımtıl mənalarında işlənən bir söz olub, əsasən rənglərin təsvirində istifadə olunur.
Antonimlər:
Solğun
Solğun sözü "al" sözünün antonimi olaraq, rənglərin zəif, qaranlıq, parlaqlıqdan məhrum olduğunu ifadə edir. "Al" parlaqlığı, canlılığı ifadə edərkən, "solğun" tam əksini – rənglərin zəifliyini, tutqunluğunu ifadə edir. Həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Misal üçün, "al qırmızı"nın antonimi "solğun çəhrayı" ola bilər.
Onun solğun yanağı qızarmağa başlayırdı (S.Vəliyev).
Tutqun
Tutqun, "al" sözünün antonimi olaraq, rənglərin parlaqlıqdan, canlılıqdan məhrum olduğunu, qaranlıq və cansız olduğunu bildirir. "Al" rənglərin parlaqlığını vurğulayarkən, "tutqun" bu parlaqlığın olmamasını, rəngin solğunluğunu ifadə edir. Ədəbiyyatda, xüsusilə təbiət təsvirlərində və rənglərin ifadəsində geniş istifadə olunur. Misal olaraq, "al qızılı"nın antonimi "tutqun qəhvəyi" ola bilər.
Qaranlıq
Qaranlıq sözü "al" sözü ilə rəngin intensivliyi baxımından əks məna ifadə edir. "Al" parlaq və canlı rəngləri ifadə edərkən, "qaranlıq" zəif işıqlandırılmış və ya rəngsizliyi ifadə edir. Bu antonim əsasən rənglərin təsvirində, xüsusilə də təbiət təsvirlərində istifadə olunur. Məsələn, "al günəş"in əksi "qaranlıq gün" ola bilər. Lakin bu kontekstdə "qaranlıq" rəng deyil, işıqlandırma səviyyəsini bildirir.