Arlı - Həyalı, utancaq, ədəbli, namuslu olan.
Antonimlər:
Həyasız
Həyasız sözü "arlı" sözünün əksidir və utancaqlığın, ədəbliyin və namusluluğun tam əksini ifadə edir. Həyasız insan öz davranışlarında həddini aşır, əxlaqsız hərəkətlər edir və başqalarının hisslərinə əhəmiyyət vermir. Bu antonim cütü əsasən etik və mənəvi davranışları müqayisə etmək üçün istifadə olunur. Həm ədəbiyyatda, həm də gündəlik danışıq dilində rast gəlinir. Məsələn, həyasız adam yalan danışmağa, oğurluq etməyə, başqalarının hüquqlarını pozmağa belə çəkinməz.
Kəlbiyev əyilib büzüşərək çırpınırdı, həyasız hücumlarla işin içindən çıxmağa çalışırdı (M.İbrahimov).
Utanmaz
Utanmaz da "arlı"nın antonimidir və həyasız kimi əxlaqsız, qeyri-ədəbli davranışı ifadə edir. Lakin, "utanmaz" sözü daha çox insanın öz əməllərinə görə heç bir peşmançılıq və utancaqlıq duymamasını vurğulayır. Bu antonim, əsasən insanın mənəvi keyfiyyətlərini qiymətləndirmək üçün istifadə olunur və həm ədəbiyyatda, həm də gündəlik danışıqda geniş yayılıb.
Qeyri-ədəbli
Qeyri-ədəbli sözü "arlığın" əksinə olaraq ədəb qaydalarına riayət etməməyi, hörmətsizlik göstərməyi bildirir. Bu antonim daha çox davranış normalarının pozulması ilə əlaqədardır və gündəlik danışıqda, eləcə də rəsmi mətnlərdə (məsələn, tənqidi yazılarda) işlədilir.
Cəsür (mənfi mənada)
Bəzi hallarda, cəsur sözü də "arlı"nın antonimi kimi istifadə oluna bilər, amma bu zaman cəsurluq mənfi kontekstdə – həddini aşan, qeyri-etik hərəkətlərə cəsarət kimi başa düşülür. Bu istifadə daha çox bədii əsərlərdə və incə məna ifadə etmək üçün işlənir.