Bərk - möhkəm, sıx, sərt, dağılmayan, möhkəmliyi və bütövlüyü ilə seçilən; əksinə olaraq, yumşaq, boş, maye və ya qaz halında olmayan maddə və ya cisim deməkdir.
Antonimlər:
Boş
Bərk - Boş: Bu antonim cütü əsasən fiziki xassələri ifadə etmək üçün istifadə olunur. "Bərk" möhkəm, dolğun, materyala malik olmağı, "boş" isə içərisinin boş, heç bir maddə ilə dolu olmamasını ifadə edir. Məsələn, "bərk qaya" və "boş qutu" ifadələrində göründüyü kimi. Bu antonimiya həm də məcazi mənada, məsələn, "bərk əsaslı fikir" və "boş vədlər" ifadələrində istifadə oluna bilər. Birinci halda möhkəm, əsaslı, ikincisi isə əsassız, yalan fikir və ya vəd ifadə olunur. Həm fiziki, həm də məcazi mənalarda istifadə olunur. Dilçilikdə, ədəbiyyatda və gündəlik həyatda tez-tez rast gəlinir.
Bərkdə də, boşda da sözü bir olub; Şərəfli, şöhrətli adlı babalar (H.Hüseynzadə)
Zəif
Bərk - Zəif: Bu antonim cütü daha çox keyfiyyəti, möhkəmliyi, davamlılığı ifadə edir. "Bərk" güclü, möhkəm, davamlı olmağı, "zəif" isə zəif, qırılmağa meylli, davamsız olmağı ifadə edir. Məsələn, "bərk bina" və "zəif köprü" ifadələrində olduğu kimi. Bu antonimiya daha çox fiziki mənada istifadə olunsa da, məcazi mənalarda da istifadə oluna bilər (məsələn, "bərk iradə" və "zəif xarakter"). Ədəbiyyatda, dilçilikdə və gündəlik danışıqda istifadə olunur.
Əgər bircə dəqiqə bərk külək əssə və ya bir təsadüf dolayısı ilə ayağı sürüşsə, fəhlə dənizə düşəcəkdir (M.Hüseyn); Qazmaların və çadırların ancaq bir neçəsindən çox zəif işıq gəlirdi (Ə.Sadıq).