Çökük: Düz səthdən aşağı düşmüş, batmış, içəri çəkilmiş yer və ya əşya.
Antonimlər:
Qabarıq: Düz səthdən yuxarı çıxmış, şişmiş, bayıra doğru çıxıntılı və ya şişkin olan.
Çökük və qabarıq sözləri bir-birinin əksinə olan antonimlərdir. Çökük, bir səthin və ya obyektin içəri doğru batmasını ifadə edirsə, qabarıq isə onun xaricə doğru çıxıntısını bildirir. Bu antonim cütü əsasən coğrafiyada (məsələn, çökək ərazi, qabarıq dağ), tibbdə (çökük gözlər, qabarıq qarın), həmçinin memarlıq və heykəltəraşlıqda istifadə olunur.
Çökük ovurduna bax, gör üzün nə vəziyyətə düşür. Supərisi qızılı saçları ilə qabarıq sinəsini örtdü (“Azərbaycan”).
Yüksək: Yer səthindən uca, hündür olan; hündürlüyü çox olan.
Çökük və yüksək sözləri də məkan baxımından əks mənalı sözlərdir. Çökük aşağıda yerləşən ərazi və ya obyekt üçün işlənirsə, yüksək əksinə hündürlüyü bildirir. Bu antonim cütü coğrafiyada, inşaatda və hətta məcazi mənada (məsələn, yüksək vəzifə, çökük əhval-ruhiyyə) geniş istifadə olunur.
Düz: Eyniməsafəli, hamar, heç bir qabarıqlığı və ya çöküntüsü olmayan səth.
Çökük və düz sözləri səthin relyefini təsvir edərkən bir-birinin əksini ifadə edir. Düz səth heç bir çöküntü və ya qabarıqlığa malik deyildir, çökük isə əksinə içəriyə doğru çəkilmiş bir səthi bildirir. Bu antonim cütü əsasən riyaziyyatda, coğrafiyada və gündəlik həyatda istifadə olunur.