Dambatlıq – özünü yüksək qiymətləndirmə, özünə inamın həddən artıq olması, təkəbbürlük, lovğalıq deməkdir. Həmçinin, özünü başqalarından üstün tutma, hörmətsizlik, əzəmətlilik kimi də izah oluna bilər. Bu söz əsasən mənfi kontekstdə işlənir və insanın xarakterini ifadə edir.
Antonimlər:
Təvazökarlıq: Dambatlığın əksinə olaraq, təvazökarlıq özünü aşağı qiymətləndirmək, başqalarına hörmət etmək və öz nailiyyətlərini gizlətmək deməkdir. Təvazökarlıq ədəbiyyatda, məişətdə və həyatın bütün sahələrində müsbət bir xüsusiyyət kimi qəbul edilir. Təvazökar insan həmişə başqalarının fikirlərinə hörmətlə yanaşır və özünü yüksəltməyə çalışmır. Məsələn, "O, təvazökarlığı ilə hamını valeh edirdi."
Sadəlik: Dambatlıqdan fərqli olaraq, sadəlik həyat tərzinin, davranışın və düşüncə tərzinin səmimi və sünilikdən uzaq olması deməkdir. Sadəlik həm də təmtəraqsızlığı, aşkarlığı, sözdə və əməldə uyğunluğu əks etdirir. Məsələn, "Onun sadəliyi və təbiiliyi hamını cəlb edirdi."
Aşağılıq: Bu antonim daha çox dambatlığın ifrat dərəcəsini ifadə edən kontekstdə işlədilə bilər. Dambatlıq bir növ özünü yüksəltmə, yüksək qiymətləndirmədirsə, aşağılıq özünü alçaltma, həddən artıq təvazökarlıq deməkdir. Lakin əksər hallarda aşağılıq dambatlığın birbaşa antonimi deyil, daha çox onun əksinə olan bir vəziyyəti göstərir.
Dambatlığından partlayır. Onların bəziləri sadəlik və təvazökarlıq kimi sifətləri itirmişlər (Ə.Vəliyev).