Diribaş: Hərəkətli, canlı, enerjili, fəal; işgüzar, çevik, hərəkətə meyilli olan. Əsasən yaşlı insanlar üçün işlədilir və onların hərəkətlilik və fəallığını ifadə edir. Məişətdə, ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Antonimlər:Maymaq: Diribaş sözünün əksidir. Maymaq sözü əsasən yaşlı insanlar üçün işlədilir və onların zəifliyini, hərəkətsizliyini, enerjisizliyini bildirir. Hərəkət etməkdə çətinlik çəkən, əlil və ya xəstə olan yaşlı insanları təsvir etmək üçün istifadə olunur. Ədəbiyyatda və məişətdə rast gəlinir.
Xala, sən nə diribaş qarısan? (N.Vəzirov)
Bir nəfər mənə demişdir ki, bəzi maymaqlar açarı qıfılın içərisinə qoyur (M.Talıbov)
Zəif: Fiziki və ya ruhi cəhətdən qüvvətsiz, enerjisiz. Diribaşın əksinə olaraq, zəiflik həm gənclər, həm də yaşlılar üçün istifadə oluna bilər. Tibb, ədəbiyyat və gündəlik danışıqda istifadə olunur. Bu mənada “zəif” sözü “diribaş” sözünün antonimi kimi daha ümumi bir məna daşıyır.
Hərəkətsiz: Hərəkət etməyən, sükunət halında olan. Diribaşın tam əksini ifadə edir. Daha çox fiziki hərəkətsizlik üçün istifadə olunsa da, məcazi mənada da işlədilə bilər (məsələn, “hərəkətsiz siyasət”). Elm, texnika və ədəbiyyatda istifadə olunur.
Sönük: Canlılığı, enerjisi olmayan, solğun, tutqun. "Diribaş" sözü ilə əks mənada istifadə olunur, əsasən insanlarla bağlı deyil, əşya və hadisələrə aid olur. Məsələn, “sönük rəng”, “sönük işıq”. Ədəbiyyatda obrazlı ifadə kimi istifadə olunur.