Düzlük – ədalətlilik, vicdanlılıq, həqiqətə uyğunluq, səmimiyyət və dürüstlük kimi keyfiyyətləri özündə əks etdirən bir anlayışdır. Bu anlayış müxtəlif kontekstlərdə, o cümlədən əxlaqi, sosial, siyasi və hətta fiziki mənada istifadə oluna bilər. Fiziki mənada düzlük hər hansı bir şeyin düz xəttdə, əyri olmadan olması deməkdir. Əxlaqi mənada isə düzlük həqiqəti demək, ədaləti müdafiə etmək və dürüst olmaq kimi keyfiyyətləri bildirir.
Antonimlər:
Əliəyrilik
Düzlüyün əksinə olan əliəyrilik, riyakarlıq, ikiüzlülük, hiyləgərlik və yalançılıq kimi mənfi keyfiyyətləri ifadə edir. Əliəyri insanlar həqiqəti gizlədir, yalan danışır və öz mənfəətləri üçün başqalarını aldadırlar. Bu anlayış əsasən əxlaqi və sosial kontekstlərdə işlənir. Əliəyrilik cəmiyyətdə etibarsızlığa və narahatlığa səbəb olur.
Gənclik həmişə yüksək və təmiz xəyalların, düzlük və sədaqətin mücəssəməsidir (M.İbrahimov).
Qarətin, əliəyriliyin kökünü kəsmək (F.Kərimzadə).
Riyakarlıq
Riyakarlıq, düzlüyün əksini təşkil edən başqa bir antonimdir. Riyakar insan özünü başqalarına göstərdiyi kimi deyil, əslində başqa cürdür. O, ikiüzlüdür, görünüşdə yaxşı, əslində isə pis niyyətlidir. Riyakarlıq həm əxlaqi, həm də sosial həyatda mənfi rol oynayır, insanların bir-birinə olan etimadını sarsıdır. Ədəbiyyatda riyakarlıq obrazlarının tənqidi təsviri tez-tez rast gəlinən bir üsuldur.
Coşur, əzildikcə daha da ilham; Həqiqət naminə, düzlük naminə (B.Vahabzadə).
Bu riyakarlıq, bu yalançı hörmət Rüstəm kişinin qəzəbini coşdurur (M.İbrahimov).