Əbləh - ağılsız, ağılca zəif, savadsız, axmaq, nadan olan şəxs. Bu söz həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur. Çox vaxt inciməyə səbəb ola biləcək, təhqiredici mənada işlədilir.
Antonimlər:Əbləh - Ağıllı: "Əbləh" sözü ağılsızlığı, düşüncə qabiliyyətinin zəifliyini, hərəkətlərdə düşüncəsizliyi ifadə edir. "Ağıllı" isə əksinə, yüksək düşüncə qabiliyyəti, ağıl, düşüncəlilik, zəka, müdriklik mənalarını ifadə edir. "Ağıllı" sözü həm gündəlik danışıqda, həm də ədəbi əsərlərdə geniş istifadə olunur, müsbət keyfiyyəti ifadə edir. Məsələn, "Əbləh hərəkətləri ilə özünü rüsvay etdi" və "Ağıllı insan hərəkətlərinə görə düşünər".
Əbləh - Müdrik: "Müdrik" sözü "ağıllı" sözündən daha geniş məna daşıyır. Yalnız düşüncə qabiliyyəti deyil, həm də həyat təcrübəsi, uzaqgörənlik, hikmət, həyatın dərin mənasını dərk etmək qabiliyyəti ifadə olunur. "Əbləh" isə bu keyfiyyətlərdən tamamilə məhrum olan insanı ifadə edir. Ədəbiyyatda "müdrik" obrazlar tez-tez müsbət qəhrəman kimi təsvir olunur, "əbləh" isə mənfi xarakterə malikdir. Məsələn: "O, müdrik bir qərar verdi" və "Əbləh rəftarının nəticələrini öz üzərində gördü".
Əbləh - Zəkalı: "Zəkalı" sözü intellektual qabiliyyətlərin yüksək səviyyədə olmasını, sürətli düşünmə qabiliyyətini, problem həll etmə bacarığını ifadə edir. "Əbləh" isə bu keyfiyyətlərin olmamasını göstərir. "Zəkalı" sözü elmi və texniki mətnlərdə, həmçinin gündəlik nitqdə geniş istifadə olunur. Məsələn: "O, çox zəkalı bir tələbə idi" və "Əbləh fikirlərlə heç bir nəticəyə gələ bilmədi".
Bu zarafatın o əbləhə neçəyə oturacağını göstərirəm (S.Vəliyev).
Sözdə hünərdən dəm vurmaq asandır, ancaq ağıllı adamlar quru sözə inanmazlar (Mir Cəlal).