Əxlaqsız – əxlaq qaydalarına əməl etməyən, vicdansız, namussuz, rəzil.
Antonimlər:
Namuslu: "Əxlaqsız" sözünün ən əsas antonimi "namuslu"dur. Namuslu insan əxlaq qaydalarına riayət edir, vicdanlı, dürüst və şərəfli həyat tərzi sürür. Bu antonim ədəbiyyatda, məişətdə, həmçinin etik və fəlsəfi kontekstlərdə geniş istifadə olunur. Namuslu olmaq insanın cəmiyyətdə nüfuzunu və hörmətini artırır.
Əxlaqlı: "Əxlaqlı" termini də "əxlaqsız"ın antonimi kimi çıxış edir və əxlaq normalarına uyğun yaşayan, vicdanlı və düzgün davranan şəxsi ifadə edir. "Namuslu" sözündən fərqli olaraq, "əxlaqlı" daha çox əxlaqi davranışların və normaların təməlinə əsaslanır. Həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda bu antonim geniş yayılıb.
Vicdanlı: "Əxlaqsız" sözünün antonimi olan "vicdanlı" insan əməllərinə görə özünü məsuliyyət daşıyır, həqiqətə və ədalətə sadiqdir. Bu antonim, əsasən, insanın daxili keyfiyyətlərini ifadə edir və həm gündəlik danışıqda, həm də ədəbi əsərlərdə istifadə olunur. Vicdanlı insan yalan danışmır, oğurluq etmir və başqalarına zərər vermir.
Dürüst: "Dürüst"lük "əxlaqsızlıq"ın əksi olaraq, həqiqəti gizlətməyən, özünü aldatmayan, ədalətli və doğru insanı bildirir. Həm də işgüzar münasibətlərdə, həm də şəxsi həyatda bu keyfiyyət yüksək qiymətləndirilir. Dürüstlük etimadın və hörmətin əsasını təşkil edir.
Şeyx Nəsrullah həyasız, yalançı və əxlaqsız bir adamdır. (M.İbrahimov)
Bu evin sahibi səndən min pay namuslu adamdır. (Ə.Əylisli)