Fədai: Özünü, canını, varını-yoxunu başqasının xeyrinə qurban verməyə hazır olan şəxs, qəhrəman, şücaətli döyüşçü.
Antonimlər:
Fərarı
Fərarı sözü "qaçmış", "qaçqın", "qanunsuz olaraq gizlənən" mənalarını verir. Fədai özünü qurban verməyə hazır olan kəs ikən, fərarı öz həyatını qorumaq üçün qaçan, gizlənən şəxsdir. Bu antonim cütü əsasən əxlaqi və sosial kontekstlərdə istifadə olunur. Fədai cəsarət, qəhrəmanlıq, vətənpərvərlik kimi keyfiyyətləri təcəssüm etdirir, fərarı isə qorxaqlıq, özünütərk etmə, qanun pozuntusu kimi hallarla əlaqələndirilir. Fərarı sözü hüquqi kontekstlərdə də işlədilir (məsələn, fərarı cinayətkar).
Bizim nəslimizdə fərari yoxdur.
Qorxaq
Qorxaq sözü cəsarətsiz, qorxulu, qeyri-cəsur olan şəxsi ifadə edir. Fədai cəsarətin, qorxaqlıq isə onun tam əksinin təcəssümüdür. Bu antonim cütü birbaşa əks mənaları ifadə edir və həm ədəbiyyatda, həm də gündəlik danışıq dilində geniş istifadə olunur. Fədainin əməlləri qəhrəmanlıqla, qorxağın əməlləri isə qorxaqlıqla bağlıdır.
Xain
Xain sözü öz millətinə, vətəninə, əqidəsinə xəyanət edən şəxsi ifadə edir. Fədai vətən və ya əqidə üçün canını fəda edən biri ikən, xain onları satır. Bu antonim cütü əsasən sosial və siyasi kontekstlərdə işlədilir və ideoloji ziddiyyəti göstərir. Fədainin əməlləri sədaqət, vətənpərvərlik ilə əlaqələndirilirsə, xainin əməlləri xəyanət, vətənə xəyanət ilə əlaqələndirilir.