Güclülük fiziki və ya mənəvi cəhətdən güclü olmaq, qüvvət, möhkəmlik, davamlılıq, təsirlilik mənasını verir. Müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalarda işlədilə bilər.
Antonimlər:
Zəiflik: Güclülüyün əksidir. Zəiflik fiziki və ya mənəvi cəhətdən qüvvətsiz olmaq, acizlik, qüsur, nöqsan deməkdir. Zəiflik həm insanlara, həm də əşyalara, hadisələrə aid edilə bilər. Məsələn, "Onun zəifliyi məni təəccübləndirdi" deyəndə fiziki zəiflikdən, "Onun iradə zəifliyi ona mane olur" deyəndə isə mənəvi zəiflikdən bəhs olunur. Zəiflik həm də bir növ çatışmazlıq, əksiklik kimi başa düşülə bilər. Ədəbiyyatda zəifliyin simvolik mənaları da vardır, məsələn, qəhrəmanın mənəvi zəifliyinin, onun acizliyinin təsviri.
Acizlik: Güclülüyün əksidir. Acizlik hər hansı bir şeyə qarşı qüvvəsiz olmaq, köməksizlik, müdafiəsiz olmaq deməkdir. Bu mənada acizlik daha çox köməyə ehtiyacı olan bir vəziyyəti ifadə edir. Acizlik, zəiflikdən fərqli olaraq, daha çox xarici amillərə bağlı bir vəziyyətdir. Məsələn, “Aciz bir uşaq kimi ağladı” cümləsində acizlik köməksizliyi, müdafiəsizliyi ifadə edir. Ədəbiyyatda acizlik tez-tez qəhrəmanın həyat qarşısındakı çarəsizliyini göstərmək üçün istifadə edilir.
Sarsıqlıq: Güclülüyün antonimi olaraq, sarsıqlıq həm fiziki, həm də mənəvi olaraq qeyri-sabitliyi, etibarsızlığı, möhkəmliyin olmamasını ifadə edir. Məsələn, bir bina sarsıqdırsa, onun güclü olmadığını, dağılma təhlükəsi ilə üzləşdiyini bildirir. Mənəvi sarsıqlıq isə qərar verməkdə çətinlik çəkməyi, etibarsızlığı ifadə edir. Bu mənada, sarsıqlıq müvəqqəti bir vəziyyəti ifadə edə bilər.
O güclülüyünə güvənirdi. Bu acizlik, bu zəiflik o dərəcəyə çatdı ki, öz-özündən iyrənməyə, özünə nifrət etməyə başladı (M.İbrahimov).