Xarabalıq – dağılmış, məhv olmuş, köhnəlmiş bina və ya quruluşun qalıqları. Əsasən köhnə, istifadə olunmayan və ya təmir olunmamış binalar, qəsrlər, şəhərlər və digər tikintilər üçün istifadə olunur. Mənası məhv olma, dağılma, tənəzzül mənasını verir. Həm maddi, həm də mənəvi aləmlərdə istifadə oluna bilir.
Antonimlər:
Xarabalıq - Abadlıq
Bu antonim cütü əks mənalı sözlərin ən aydın nümunələrindən biridir. "Xarabalıq" dağılma, məhv olma, tənəzzül, istifadəyə yararsız hal kimi təsvir olunarkən, "abadlıq" isə qurulmuşluq, tərtib olunmuşluq, gözəllik, inkişaf etmişlik kimi anlayışları ifadə edir. Mənəvi aləmdə isə "xarabalıq" ruh düşkünlüyünü, ümidsizliyi, "abadlıq" isə ruhun zənginliyini, nikbinliyini əks etdirir. Həm memarlıq, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Xarabalıqdan abadlıq axtararsınız (C.Cabbarlı)
Xarabalıq - Bərpa
Bu antonim cütü daha çox prosesləri müqayisə edir. "Xarabalıq" bir vəziyyəti, "bərpa" isə həmin vəziyyətin dəyişdirilməsi prosesini bildirir. Xarabalıq vəziyyətinə düşmüş bir quruluşun bərpası onun yenidən istifadəyə yararlı vəziyyətə gətirilməsi deməkdir. Bu antonim cütü əsasən memarlıq, tarix və bərpa işləri ilə bağlı sahələrdə istifadə olunur.
Xarabalıq - Təmizlik
Bu antonim cütü daha çox metaforik mənada istifadə olunur. "Xarabalıq" ifadəsi həm maddi, həm də mənəvi çirklənməni, dağıntını, pozğunluğu bildirsə də, "təmizlik" əksinə təmizlik, səliqəlilik, saflıq, düzgünlük anlayışlarını ifadə edir. Məsələn, "mənəvi xarabalıq" ifadəsi ilə qarşılaşdıqda, onun antonimi "mənəvi təmizlik" ola bilər. Ədəbiyyat və fəlsəfədə geniş istifadə olunur.