İlhamlı: Yaradıcılıq qabiliyyətinin, duyğuların güclü olması, ruhun coşqunluğu və ilhamlanma ilə bağlı olan bir keyfiyyətdir. İlhamlı insan əsərləri dərin duyğu və düşüncələrlə zəngindir.
Antonimlər:Sönük: İlhamlı sözünün əksini ifadə edir. Sönük əsərlər canlılıqdan, duyğudan, ilhamdan məhrum olur, cansıxıcı və maraqsız təsir bağışlayır. Sönük sözü ədəbiyyatda, incəsənətdə və gündəlik həyatda istifadə olunur. Bir əsərin sönük olması onun bədii keyfiyyətinin aşağı olduğunu göstərir. Məsələn, bir şeirin sönük olması onun monoton, ifadəsiz və oxucuya heç bir təsir bağışlamayan bir əsər olduğunu göstərir.
“Ədəbiyyat və incəsənət” qəzetinin son nömrəsində gedən şeirlərin bir qismi sönükdür.
Ruhsuz: İlhamlı sözünün bir digər antonimi olan ruhsuz, əsərin və ya insanın duyğudan, enerjidən, həyəcandan məhrum olduğunu ifadə edir. Ruhsuz sözü həm ədəbi tənqid sahəsində, həm də gündəlik nitqdə işlənir. Ruhsuzluq əsərin cansıxıcı və maraqsız olmasına səbəb olur. Məsələn, ruhsuz bir məruzə dinləyiciləri bezdirə bilər.
Soyuq: İlhamlı sözünün daha çox emosional kontekstdə istifadə olunan antonimidir. Soyuq əsərlər hisslərin çatışmazlığını, duyğuların səthi olmasını əks etdirir. Bu antonim əsasən incəsənət əsərlərinin təhlilində və bədii tənqiddə istifadə edilir. Soyuq bir əsər oxucuya emosional təsir bağışlamaz.
Quru: İlhamlı əsərlərin əksinə olaraq, quru əsərlər təxəyyüldən, canlılıqdan, metaforik ifadələrdən məhrum olur. Əsasən elmi və texniki ədəbiyyatda istifadə olunsa da, bədii əsərlərin təsvirində də işlənə bilər. Məsələn, quru bir üslubda yazılmış hekayə oxucuda maraq yarada bilməz.