İsmətli: Pak, təmiz, günahsız, iffətli, namuslu olmaq mənasını verir. Əsasən insanlara aid edilir və mənəvi saflığı, əxlaqi cəhətdən səliqəli olmağı ifadə edir.
Antonimlər:Namussuz: İsmətlinin əsas antonimi namussuzdur. Namussuz sözü əxlaqsızlığı, iffətsizliyi, paklığın olmamasını bildirir. Həm kişi, həm də qadınlara aid edilə bilir. Məişətdə, ədəbiyyatda və hətta hüquqi terminologiyada istifadə olunur. Namussuzluq cinayət hesab edilə bilər və hüquqi cəzaya səbəb ola bilər.
Bu namussuzu nə üçün qolları bağlı gətirmədin? (M.Hüseyn)
Əxlaqsız: İsmətli sözünün antonimi olan əxlaqsız sözü, namussuzluq kimi, mənəvi prinsiplərin pozulmasını, əxlaqi normalardan kənara çıxmağı ifadə edir. Bu söz daha geniş mənada istifadə oluna bilər və hərəkətləri, davranışları, hətta düşüncələri də əhatə edə bilər. Ədəbiyyatda, fəlsəfədə və gündəlik danışıq dilində rast gəlinir. Əxlaqsızlıq ədəbi əsərlərdə bəzən qınaq, bəzən isə təhlil obyekti kimi verilir.
Fəhis: İsmətli sözünə antonim kimi fəhis sözü də istifadə oluna bilər. Fəhis, əxlaqsızlığın və iffətsizliyin açıq şəkildə təzahür etməsini bildirir. Bu söz daha çox ədəbiyyatda, xüsusən də müəyyən janrlarda - məsələn, satirada - və ya həyatın qaranlıq tərəflərini əks etdirən əsərlərdə istifadə olunur. Fəhislik insanın özünü və cəmiyyəti alçaltmaqla əlaqələndirilir.
Pis əxlaqlı: "Pis əxlaqlı" ifadəsi də ismətli sözünün antonimi olaraq istifadə oluna bilər. Bu ifadə geniş mənalı olub, insanın əxlaqi baxımdan qeyri-kafi olduğunu, əxlaq normalarına uyğun olmayan davranışlar sərgilədiyini göstərir. Məişətdə və müxtəlif kontekstlərdə istifadə olunur.