Kefli: Xoş əhval-ruhiyyəli, şən, əyləncəli, həvəsli olan; özünü yaxşı hiss edən.
Antonimlər:
Kefli - Ayıq: "Kefli" sözü şənlik, əyləncə, xoş əhval-ruhiyyəni ifadə edərkən, "ayıq" sözü əksinə, ciddi, sakit, hətta kədərli vəziyyəti bildirir. "Kefli" əsasən məişət dilində, qeyri-rəsmi ünsiyyətdə istifadə olunur. "Ayıq" isə daha geniş mənada, həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda işlənə bilir. "Ayıq" sözünün antonim kimi istifadəsi həm də "sərxoş" sözünə qarşı olaraq üstünlük təşkil edir.
Kefli - Kədərli: "Kefli" xoş duyğuları, "kədərli" isə mənfi duyğuları ifadə edir. "Kədərli" sözü daha çox ədəbiyyatda və incəsənətdə istifadə olunur, müəyyən bir psixoloji vəziyyəti təsvir etmək üçün işlənir. Məsələn, kədərli bir mahnı, kədərli bir hadisə. "Kefli" isə daha çox gündəlik həyatda işlənir.
Kefli - Dəmirçi: Bu antonim cütü daha çox metaforik mənada istifadə olunur. "Dəmirçi" sözü ciddi, sərt, soyuq bir xasiyyəti ifadə edərkən, "kefli" sözü əksinə, yumşaq, şən bir xasiyyəti təsvir edir. Bu antonim cütü daha çox ədəbiyyatda obrazlı ifadələr yaratmaq üçün işlədilir.
Bəlkə... bəlkə keflisən? (C.Əmirov)
Bu başlarla aşıq-aşıq oynayan; Çevik əldə, ayıq başda nə günah (M.Araz)