Qənaətkar – ehtiyatlı, sərfəli, iqtisadi, az xərcləyən, pulunu qoruyan mənasında işlənən bir sözdür. Qənaətkarlıq, həm maddi, həm də qeyri-maddi sərvətlərin səmərəli istifadəsini, ehtiyacdan artıq xərcləməməyi əhatə edir.
Antonimlər:
İsrafçı
İsrafçı sözü qənaətkarlığın əksinə olaraq, pulu, malı, vaxtı və digər resursları sərfəsiz, ölçüsüz istifadə edən şəxsi bildirir. İsrafçılıq, əsasən, ehtiyacdan artıq xərclənmə, lüzumsuz şeylərə pul xərclənməsi kimi başa düşülür. Bu termin həm məişət dilində, həm də ədəbiyyatda geniş işlənir. İsrafçılıq həm də ətraf mühitin çirklənməsinə, resursların tükənməsinə gətirib çıxara bilər.
Əlbəttə, bilirsiniz ki, adətən israfçılar çox vaxt xəsis, saxta, xeyirxahlar isə lovğa olurlar (M.Talıbov).
Sərfiyyatçı
Sərfiyyatçı termini, israfçıya bənzər olaraq, resursları həddindən artıq və səmərəsiz istifadə edən şəxsi ifadə edir. Ancaq sərfiyyatçı daha çox maddi resursların (pul, əşya, material) həddən artıq xərclənməsi ilə bağlıdır. Sərfiyyatçı, özünün və ya başqalarının ehtiyaclarını ödəməkdən daha çox lüks əşyalara və ya lüks həyata pul xərcləyən şəxs kimi də başa düşülə bilər. Bu söz daha çox iqtisadi və maliyyə kontekstində istifadə olunur.
Savadсыз
Bu kontekstdə savadsız sözü qənaətkarlıqla əlaqədar olaraq resursların səmərəli idarə edilməsi bacarığının olmaması mənasında istifadə olunur. Qənaətkar insan resursları planlı və səmərəli istifadə edir, savadsız isə bunu bacarmır. Beləliklə, “savadsız” sözü burada qeyri-maddi mənada, resurslardan istifadə etmək bacarığının olmaması kimi başa düşülür.