Sırtıq: Həyali, utancaq, qeyri-ədəbsiz, hörmətsiz, biədəb, qalınüzlü, ədəbsiz, cəsarətli (kontekstdən asılı olaraq).
Antonimlər:
Utancaq
Utancaq sözü sırtıq sözünün əks mənasını ifadə edir. Utancaq insan öz davranışlarına, sözlərinə və hərəkətlərinə görə utanır, özünü narahat hiss edir. Sırtıq insan isə utanma hissi keçirmir və özünü sərbəst aparır. Bu antonim cütü əsasən insanın xarakterini və davranışlarını təsvir etmək üçün istifadə olunur. Məişət dilində və ədəbiyyatda geniş yayılıb.
"O, çox utancaq bir qız idi, heç kimlə asanlıqla ünsiyyət qura bilmirdi."
Ədəbli
Ədəbli sözü də sırtıq sözünün əksidir. Ədəbli insan qaydalara, adətlərə və hörmətə riayət edir, özünü düzgün aparır. Sırtıq insan isə qayda-qanunlara əməl etmir, hörmətsizlik göstərir. Bu antonim cütü əsasən insanın tərbiyəsini və davranış mədəniyyətini ifadə edir. Həm məişət, həm də ədəbi dilçiliyə aiddir.
"O, çox ədəbli və nəzakətli bir gənc idi, hər kəsə hörmətlə yanaşırdı."
Həyalı
Kontekstdən asılı olaraq, "sırtıq" sözü "həyalı"nın antonimi kimi istifadə oluna bilər. Həyalı, utancaq, içəriçən insan özünü sərbəst aparmaqda çətinlik çəkir. Sırtıq isə belə çətinlik çəkmir. Bu antonim əsasən insanın xarakterini təsvir edərkən istifadə olunur, ədəbiyyatda da rast gəlinir.
Hörmətli
Sırtıq insanın əksinə, hörmətli insan başqalarına hörmət edir və özünü hörmətlə aparır. Bu antonim cütü insan davranışının etik tərəfini vurğulayır və həm gündəlik danışıq dilində, həm də rəsmi yazılarda istifadə oluna bilər.