Təpərli: Fəal, çalışqan, səy göstərən, enerjili, canfəşan, əməksevər, qüvvətli, hərəkətli kimi mənalarda işlənən sifətdir. Əsasən bir işə, məşğuliyyətə həvəsli və fəal yanaşmanı ifadə edir. Eyni zamanda, fiziki güc və çeviklik mənasını da verə bilir.
Antonimlər:
Tənbəl: Təpərlinin ən əsas antonimi tənbəldir. Tənbəl sözü işə, hərəkətə, fəaliyyətə meyli olmayan, yorulmaqdan çəkinən, hər hansı bir işə girişməkdən yayınan şəxsi ifadə edir. Tənbəllik əmək fəaliyyətində, təhsildə və gündəlik həyatda özünü göstərə bilər. Məsələn: "O çox tənbəl idi, heç bir işə əl atmırdı."
Passiv: Təpərli sözünün antonimi kimi passiv sözü də işlədilə bilər. Passiv sözü fəal hərəkətlər göstərməyən, təşəbbüskar olmayan, özündən hər hansı bir fəaliyyət gözlənilməyən şəxsi və ya hadisəni bildirir. Həm gündəlik həyatda, həm də elmi sahələrdə istifadə oluna bilər. Məsələn: "Onun passiv mövqeyi hamını narahat edirdi."
Sükunətli: Təpərlinin antonimi kimi sükunətli sözü də işlənə bilər. Bu söz hərəkətsiz, sakit, fəaliyyətsiz olmağı ifadə edir. Əsasən, fiziki hərəkətsizliklə yanaşı, ruhi həyəcan və fəallığın olmamasını da bildirə bilər. Ədəbiyyatda təsvir və simvolizm məqsədilə istifadə oluna bilər. Məsələn: "Sükunətli bir əhval-ruhiyyə içində idi."
Zəif: Bəzi kontekstlərdə təpərlinin antonimi kimi zəif sözü də işlənə bilər. Bu zaman təpərli sözü fiziki güc və çevikliyi, zəif isə fiziki qüvvət və enerjinin olmamasını bildirir. Məsələn: "O, çox zəif idi, ağır əşyaları qaldıra bilmirdi."
Rüstəm kişi təpərli adam idi (M.İbrahimov)
Tənbəl qızdır, işləməklə, oxumaqla arası yoxdur (“Azərbaycan”)