Titrəmə – bədənin, əzaların istər-istəməz və sürətli rəqslə hərəkət etməsi, əzələlərin ritmik yığılması və boşalması nəticəsində yaranan hal. Bu hal müxtəlif səbəblərdən – soyuqdan, qorxudan, xəstəlikdən və ya həyəcandan yaranır.
Antonimlər:
Sakitlik/Sükunət: Titrəmənin əksinə olaraq, sakitlik və sükunət bədənin və əzaların tamamilə hərəkətsiz, dinc vəziyyətdə olmasını ifadə edir. Titrəmə əsasən fiziki və ya emosional gərginliyi ifadə edərkən, sakitlik və sükunət rahatlıq, dinclik və balans deməkdir. Məsələn, titrəyən əllərlə qələm tutmaq çətindir, halbuki sakit əllərlə yazı yazmaq asandır. Həm fiziki, həm də emosional kontekstdə istifadə oluna bilər. Ədəbiyyatda, məsələn, sakit bir gölün səthini təsvir edərkən sükunətdən, qorxu içində titrəyən əlləri təsvir edərkən isə titrəmədən bəhs olunur.
Sərtlik/Möhkəmlik: Bəzi kontekstlərdə titrəmənin əksi olaraq sərtlik və möhkəmlik anlayışlarından istifadə edilə bilər. Titrəmə zəiflik, qeyri-sabitlik, əzələlərin nəzarətdən çıxması deməkdirsə, sərtlik və möhkəmlik güc, sabitlik, nəzarət altında olmaq mənasını verir. Məsələn, titrəyən bir əl ağır yükü daşıya bilməz, halbuki sərt və möhkəm bir əl asanlıqla daşıyacaq. Əsasən fiziki kontekstdə istifadə olunur.
Dinclik/Rahatlıq: Titrəmənin əsas səbəblərindən biri həyəcan və narahatlıqdır. Buna görə də titrəmənin antonimi olaraq dinclik və rahatlıq göstərilə bilər. Dinclik və rahatlıq ruhi və fiziki sakitliyi, gərginliyin olmamasını ifadə edir. Titrəyən bir insan narahat və gərgindir, halbuki dinc və rahat bir insan sakit və özündədir. Həm fiziki, həm də emosional kontekstdə istifadə oluna bilər.