Vurmaq – riyazi əməliyyat, fiziki təsir, qəflətən vurmaq kimi müxtəlif mənalarda işlənən bir sözdür. Bu mənalardan asılı olaraq antonimləri də dəyişir.
Antonimlər:
Vurmaq – Bölmək: Bu antonim cütü riyazi əməliyyatlar kontekstində istifadə olunur. Vurmaq toplama əməliyyatının qısaldılmış forması olduğu halda, bölmək isə vurmanın əks əməliyyatıdır. Vurmaq çoxaltmaq, artırmaq deməkdirsə, bölmək isə azaltmaq, kiçiltmək deməkdir. Misal olaraq: Beşi ikiyə vurmaq, alınan hasili beşə bölmək lazımdır. Bu cümlədə vurmaq və bölmək əks-əlaqədə işlənir və riyazi əməliyyatların ardıcıllığını göstərir.
Vurmaq – Dayandırmaq: Bu antonim cütü daha çox məcazi mənada, ürək döyüntüsü kontekstində işlənir. “Vurmaq” bu halda ritmik hərəkəti, “dayandırmaq” isə hərəkətin dayandırılmasını ifadə edir. Misal olaraq, ədəbi nümunədə göstərildiyi kimi: “Birdən elə bil ürəyi dayandı (“Azərbaycan”)”. “Vurmaq” sözü ürəyin döyüntüsünü, həyatı ifadə edərsə, “dayandırmaq” sözü isə həyatın dayanmasını, ölüm və ya həyəcanın pik nöqtəsini təsvir edir. Bu mənada “vurmaq” sözünün antonimi "dayandırmaq", "durmaq", "sakitləşmək" kimi sözlər ola bilər.
Bir soruş gör, heç ürəyim bir gün onsuz vurdumu? (Ə.Cəmil)
Vurmaq – Qorumaq (Müəyyən kontekstlərdə): "Vurmaq" sözü zərər vermək, təhqir etmək kimi mənalarda işlənə bilər. Bu mənada onun antonimi "qorumaq", "qoruyub saxlamaq" və ya "müdafiə etmək" ola bilər. Məsələn, "düşməni vurmaq"ın antonimi "düşməni qorumaq" deyil, əksinə "düşməni müdafiə etməmək" və ya "düşmənə qarşı mübarizə aparmaq" ola bilər. Bu istifadə sahəsi daha çox hərbi və ya siyasi kontekstlərə aiddir.