Vuruş – qüvvənin bir cisimə qısa müddətə təsiri, zərbə, döyüş, mübarizə, qarşıdurma mənasında işlənən söz. Həm konkret, həm də məcazi mənalarda istifadə olunur. Konkret mənada fiziki təmas, zərbəni, məcazi mənada isə münaqişə, fikir ayrılığı, rəqabəti bildirir.
Antonimlər:
Barış: "Vuruş" sözünün əsas antonimi "barış"dır. "Barış" münaqişənin, düşmənçiliyin, rəqabətin sona çatması, əlaqələrin bərpa olunması, sülh və razılıq mənasını ifadə edir. Həm beynəlxalq münasibətlərdə, həm də şəxsi həyatda istifadə olunur. Məsələn, "ölkələr arası barış müqaviləsi", "ailə daxilində barış" kimi ifadələrdə istifadə olunur. "Vuruş" fiziki təmas mənasında istifadə olunarsa, "barış" bu mənada antonim deyil.
Sülh: "Sülh" də "vuruş"un antonimidir və "barış"a yaxın məna daşıyır, lakin daha geniş bir məna kəsb edir. "Sülh" münaqişənin olmaması, əmin-amanlığın, sakitliyin hökm sürməsi anlamına gəlir. Beynəlxalq münasibətlərdə, həmçinin daxili siyasətdə daha çox işlədilir. "Vuruş"un məcazi mənalarına daha uyğun gəlir.
Razılıq: "Razılıq" sözü "vuruş"un münaqişə və fikir ayrılığı mənalarına antonimdir. İki və daha çox tərəf arasında bir məsələdə ortaq fikrin olması, fikir birliyini bildirir. Daha çox müzakirə, danışıq və qərar qəbul edilməsi proseslərinə aiddir. Məsələn, "iki tərəf razılığa gəldi" ifadəsində olduğu kimi. "Vuruş"un fiziki zərbə mənasına antonim deyil.
Vuruşun kor vuruşuna oxşamır (Ata sözü).
Barış dəqiqələri yaxınlaşdı.