Zahid – dindar, dünyadan əl çəkmiş, riyazətə və ibadətə həsr olunmuş şəxs.
Antonimlər:
Rind
Rind – zahidin əksinə olaraq, dünyəvi həzzlərdən ləzzət alan, əyləncəyə həvəsli, qeyd-qaydasız, həyatdan zövq alan, bəzən də laqeyd və qayğısız insan deməkdir. Rind sözü əsasən ədəbiyyatda, xüsusilə də klassik Azərbaycan ədəbiyyatında istifadə olunur və zahidlə ziddiyyət təşkil edərək, həyatın fərqli iki tərəfini təmsil edir. Zahidin zühd və təqvasına qarşı rindi lənət və cəhənnəm qorxusu olmadan, əyləncəli və laqeyd həyat tərzi seçməsi ilə fərqlənir.
İstəyir cənnəti zahid bu qədər hiylə ilə; Əbləhin fikrini gör, dildə təmənnasına bax (S.Ə.Şirvani)
Bu misalda S.Ə.Şirvaninin şeirindən götürülmüş misralarda zahid obrazı riyakarlıqla təsvir olunur, bu da rindi zəddə qoyur. Rind hər şeyi danan, qeydsiz və laübalı adamdır.