Aydın
Mənası: Bu söz ay və dın (işıq, səhər) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmiş olub, "ay işığı" mənasını ifadə edir. Lakin zaman keçdikcə mənası genişlənərək "aydın, parlaq, açıq, başa düşülən" kimi mənaları da əhatə etmişdir. Söz, işığın təmizliyi və parlaqlığı ilə əlaqədar olaraq, mücərrəd mənalarda da işlədilir: aydın fikir, aydın səs, aydın mənzərə və s. Həmçinin "açıq-saçıq, dürüst" mənalarında da işlənə bilir.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası "ay" və "dın" (işıq, səhər) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəldiyini göstərir. "Ay" sözü qədim türk dillərində də mövcud olan və ayın adını ifadə edən bir sözdür. "Dın" sözü isə "işıq" və ya "səhər" mənalarını ifadə edən kökdən törəmə ola bilər. Bu iki sözün birləşməsi ilə yaranan "Aydın" sözü ilkin mənasında "ay işığı"nı ifadə etsə də, sonralar məna genişlənməsi nəticəsində müxtəlif kontekstlərdə işlənməyə başlamışdır.