Dinlə
Mənası: Din (tin) “nəfəs” mənasını verir. Dinlə, dinşə sözləri bu kökdən törəmədir. Dinmək sözü isə danışmaq kəlməsi ilə etimoloji bağlılığa malikdir. Yəni, həm nəfəs alma ilə, həm də danışmaqla əlaqəli bir məna daşıyır. Bu mənada, dinləmək həm səs eşitmək, həm də qavrama, anlayışa yönəlmək mənasını ehtiva edir.
Mənbəyi: Sözün etimoloji kökü qədim türk dillərindəki “tin” (nəfəs) sözünə gedib çıxır. “Dinlə” sözünün “nəfəs al” və ya “qulaq as” mənalarında istifadəsinin əsasında da bu etimoloji kökü yatır. Zaman keçdikcə, sözün mənası genişlənərək, əsasən “qulaq asmaq”, “diqqətlə eşitmək” mənalarında istifadə olunmağa başlayıb. “Dinmək” sözü ilə olan qohumluq da bu məna genişlənməsini göstərir. Bu qohumluğun detallı təhlili daha geniş araşdırmaları tələb edir.