Farisey
Mənası: Babilistan köçü zamanı və ondan sonra yəhudi dini mürəkkəb qanunlar, həmçinin qadağalar sistemi yaratmışdı. Farisey termini, yəhudi dinində qanunların və ənənələrin ciddi şəkildə yerinə yetirilməsinə önəm verən bir dini məzhəbi və ya qrupunu ifadə edir. Bu qrupun üzvləri, Tövratın yazılı və şifahi təfsirlərinə əsaslanaraq, həyatın bütün sahələrini əhatə edən geniş qayda-qanunlar sistemi ilə yaşamışlar. Onların əsas fəaliyyətləri arasında Tövratın təfsiri, dini təlimlərin yayılması və gündəlik həyatda qanunlara riayət olunmasına nəzarət etmək var idi. Fariseylər öz qanun və qaydalarına görə bəzən sərt və mühafizəkar kimi qəbul olunmuşdular. Lakin eyni zamanda, onlar yəhudi dininin inkişafına və qorunmasına böyük töhfə vermişlər.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası qədim yunan dilindən gəlir və İbrani dilindəki "Pərəş" (פרשי) sözündən törəyir. "Pərəş" sözü isə "ayırmaq", "təfsir etmək" və ya "şərhləmək" mənasını verir. Bu termin, Tövratın təfsirinə və qanunların tətbiqinə həsr olunmuş qrupun fəaliyyətini ifadə etmək üçün istifadə olunmuşdur. Babildən geri dönüşdən sonra, yəhudi əhalisinin böyük bir hissəsi bu fəlsəfəni qəbul etmiş və beləliklə də Farisey məzhəbi formalaşmışdır. Yəni, sözün özü yəhudi mənşəlidir və yunan dilinə, ordan isə digər dillərə keçmişdir.