Fəyyaz
Mənası: Ərəb mənşəli bir sözdür. “Comərd”, “əliaçıq”, “səxavətli”, “böyük qəlbli”, “xeyirxah” mənalarında işlədilir. Fəyyaz insan xeyirxahlığı, səxavəti və əliaçıqlığı ilə seçilir, ehtiyacı olanlara kömək etməkdən çəkinmir.
Mənbəyi: Sözün etimoloji kökü Ərəb dilinə gedib çıxır. Ərəbcə "فياض" (fayyaḍ) sözündən götürülmüşdür. Bu kök "çoxluq", "bol", "səxavətli" mənalarını ifadə edir. Azərbaycan dilinə Ərəb dilindən keçmişdir və əsasən dini və ədəbi mətnlərdə, həmçinin xalq arasında insanın xeyirxahlıq və səxavətini ifadə etmək üçün işlədilir.