Fırıldaqçı
Mənası: Başqalarını aldadaraq, onlardan öz məqsədləri üçün istifadə edən, hiyləgər və saxtakar insan. Sözün mənası, əsasən, başqalarını aldatmaq, fırlatmaq, oyun oynamaq və ya hiyləgərlik etmək kimi hərəkətləri əhatə edir. Fırıldaqçı insan, həm də vəd etdiyi şeyləri yerinə yetirməyən, etibarsız və vicdansız biri kimi də təsvir oluna bilər.
Mənbəyi: Sözün kökü “fırlatmaq” fellə bağlıdır. "Fırlatmaq" sözü əşyanı, fikri və ya insanı bir tərəfdən digər tərəfə qəfil və sürətli hərəkətlə yönəltmək, başqalarını aldatmaq mənasını verir. Beləliklə, başqasını “fırladan” (oynadan, aldadan) adam “fırıldaqçı” adlanır. Sözün etimoloji kökü türk dillərinə aiddir və "fırlatmaq" fellərinin məcazi mənalarının inkişafından yaranmışdır. Fırıldaqçı sözü, “fırlatmaq” fellərinin məcazi mənasının davamlılığı və genişlənməsi ilə əmələ gəlmiş mürəkkəb bir söz birləşməsidir.