Həqiqət
Mənası: Real hadisəyə, vəziyyətə, mövcudluğa uyğun olan, doğru, həqiqi olan; gerçəklik; doğru və ədalətli olan şey. Həmçinin, ədalət, haqq, düzlük kimi mənalarda da işlənir. Əldə, ortada olan şey kimi də qəbul edilir.
Mənbəyi: Sözün mənşəyi əsasən Ərəb dilinə dayanır və hüquq, haqq kimi sözlərlə qohumluq əlaqəsinə malikdir. Maraqlıdır ki, Çin dilində də eyni mənaya malik bir söz mövcuddur, bu isə sözün universallığını və insanlıq tarixində əhəmiyyətini göstərir. Həqiqətin ifadə etdiyi "əldə, ortada olan" anlayışı isə, obyektiv gerçəkliyə istinad edir və onun subyektiv təfsirlərdən kənarda olduğunu vurğulayır.