Könüllü
Mənası: Öz istəyi ilə, məcburiyyət olmadan bir işə razı olan, həvəsli, meyilli.
Sinonimləri:
- Həvəsli – Mənası: İşə, məşğuliyyətə həvəsi olan, şövqü olan.
Nümunə: O, həvəsli şəkildə yeni layihəyə başladı. - Meyilli – Mənası: Bir işə, hərəkətə, fikrə qarşı meylli olan, istəkli.
Nümunə: O, elmə meyilli bir insandır. - İstəkli – Mənası: Bir şeyi istəyən, arzulayan.
Nümunə: O, yeni işə çox istəkli idi. - Özəl – Mənası: Öz istəyi ilə, məcburi olmadan.
Nümunə: Könüllü olaraq bu işə qoşuldu.
Qeyd: Könüllü, həvəsli, meyilli, istəkli və özəl sözlərinin məna çalarları kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, "könüllü işçi" ifadəsində "könüllü" sözü daha çox "özəl", "öz istəyi ilə" mənasını verir, halbuki "könüllü olmaq" ifadəsində "həvəsli" və "istəkli" mənaları daha ön plana çıxır.