Mənası: Şəfəq; parıltı; üzün və ya bədənin bir hissəsinin qızarması.
Sinonimləri:
- Şəfəq – Mənası: Gün çıxanda və ya batanda səmanın qızarması.
Nümunə: Səhər şəfəqi göy üzünü al qırmızıya boyadı. - Parıltı – Mənası: Zəif işıq; parlaqlıq.
Nümunə: Ulduzların parıltısı gecəni işıqlandırdı. - Qızarma – Mənası: Üzün və ya bədənin bir hissəsinin qızarması, qızarma.
Nümunə: Utancdan üzü qızarıb qızardı.
Qeyd: Qızartı sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, “səhər qızartısı” deyərkən şəfəqi, “üz qızartısı” deyərkən isə qızarmanı nəzərdə tuturuq. Sinonimlərin məna çalarları da kontekstdən asılı olaraq fərqlənə bilər.