Şeytan
Mənası: Pis ruhu təcəssüm etdirən mifoloji varlıq; pis, şər, bədbəxtlik simvolu; çox hiyləgər, qəddar, acımasız insan.
Sinonimləri:
- Tülkü – Mənası: Hiyləgər, ağıllı, öz məqsədinə çatmaq üçün hər yola əl atan insan.
Nümunə: O, tülkü kimi hiyləgər idi, hər şeyi öz xeyrinə yönəltməyi bacarırdı. - Bic – Mənası: Hiyləgər, ağıllı, lakin mənfi mənada.
Nümunə: Bic planları ilə hamını aldatdı. - Hiyləgər – Mənası: Hiylə quran, aldatmaq üçün plan quran.
Nümunə: Hiyləgər düşməni onu ələ keçirməyə çalışırdı. - Bədzat – Mənası: Pis əxlaqlı, əxlaqsız, rəzil.
Nümunə: Bədzat əməlləri ilə adını pislədi. - Haramzada – Mənası: Pis, əxlaqsız, alçaq insan.
Nümunə: Haramzada əməlləri ilə cəmiyyətin etibarını itirmişdi.
Qeyd: "Şeytan" və onun sinonimlərinin məna çalarları kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, "tülkü" bəzən ağıllı və bacarıqlı insanı təsvir etmək üçün də istifadə oluna bilər, halbuki "şeytan" həmişə mənfi kontekstdə işlənir.