Təəccüb
Mənası: Birdən-birə baş verən gözlənilməz hadisədən, təsirli bir şeydən doğan heyrət, heyranlıq hissi.
Sinonimləri:
- Heyrət – Mənası: Gözlənilməz və ya qeyri-adi bir hadisənin yaratdığı şok və ya təəccüb hissi.
Nümunə: Onun qəfil gəlişi hamını heyrətə saldı. - Heyran – Mənası: Bir şeyin gözəlliyi, qüdrəti və ya üstünlüyü qarşısında duyulan təəccüb və heyranlıq.
Nümunə: O, şəhərin gözəlliyinə heyran qaldı. - Qiyamət – Mənası: (məcazi mənada) Çox böyük təəccüb, şok və ya qarışıqlıq.
Nümunə: O, eşitdiklərindən qiyamət qaldı.
Qeyd: “Təəccüb”, “heyrət”, “heyran” və “qiyamət” sözləri kontekstdən asılı olaraq bir-birini əvəz edə bilsələr də, məna çalarları fərqlənə bilər. “Qiyamət” daha güclü və dramatik bir təəccübü ifadə edir.