Mənası: Təpənin ən yüksək nöqtəsi, uca yer, ən yüksək səviyyə.
Sinonimləri:
- Təpə – Mənası: Yüksəklik, dağın ucu.
Nümunə: Dağın təpəsində qədim bir qala var idi. - Yüksəklik – Mənası: Hündürlük, yüksək yer.
Nümunə: Uçurumun yüksəkliyi başı gicəlləndirirdi. - Ucu – Mənası: Nəyin isə ən son nöqtəsi, kənarı.
Nümunə: Qələmin ucu qırılmışdı. - Pik – Mənası: İşıq və ya səs dalğalarının intensivliyinin ən yüksək nöqtəsi, dağın iti zirvəsi.
Nümunə: Alp dağlarının pikləri qarlı idi.
Qeyd: "Zirvə" sözü və onun sinonimləri kontekstdən asılı olaraq müxtəlif məna çalarları əldə edə bilər. Məsələn, "zirvə" sözü həm fiziki yüksəklik üçün, həm də nailiyyətin ən yüksək nöqtəsi üçün işlənə bilər.