Bilicilik sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "bilici adamın hal və keyfiyyəti" kimi izah olunsa da, bu tərif qısa və kifayət qədər dolğun deyil. Əslində, bilicilik sadəcə bir hal və keyfiyyət deyil, daha çox bir bacarıq, təcrübə və bilik toplamının nümayişidir. Bu, mütəxəssislik səviyyəsində bir biliyə sahib olmaq, bu biliyi tətbiq edə bilmək, problem həllində yaradıcı yanaşma və səriştəlilik deməkdir.
Bilicilik, sadəcə olaraq “çox bilikli olmaq”dan daha artıq bir məna daşıyır. Bu, biliyin həm də praktik tətbiqini əhatə edir. Məsələn, bir həkimin bilicilik səviyyəsi yalnız tibbi nəzəriyyələri bilməsindən deyil, həm də bu bilikləri xəstələrin müalicəsində uğurla tətbiq etməsindən aşkar olur. Yaxud bir sənətkarın bilicilik səviyyəsi onun sənət əsərlərinin keyfiyyəti ilə ölçülür. Bu, uzun illər ərzində əldə edilmiş təcrübə, incəlikləri bilmək və bu incəlikləri işə tətbiq etmək bacarığı deməkdir.
Misal olaraq gətirilən sitatda Kərim babanın biliciliyi, sənətini (sümsünü çalmağı) öyrətməsi ilə yanaşı, öz biliyinə olan inamı və özünəinamı da ifadə edir. "Məğrur baxışlarla mənə baxıb gülür" ifadəsi, onun öz biliciliyindən hörmət və qürur duyduğunu göstərir. Beləliklə, bilicilik sadəcə bilik yığımından ibarət deyil, həm də bu biliyin özünə inamla birlikdə nümayişidir.
Ümumiləşdirərək deyə bilərik ki, bilicilik, müəyyən sahədə uzun illər ərzində əldə edilmiş dərin bilik, təcrübə və bu biliyin səriştəli tətbiqi ilə xarakterizə olunan bir keyfiyyətdir. Bu, həm nəzəri, həm də praktik biliklərin harmonik birliyini əks etdirir.