Buğumlu sifəti, əsasən canlı varlıqların bədən quruluşuna aid edilir və onların bədənin müxtəlif hissələrinin bir-biri ilə oynaqlar, məfsəllər və ya buğumlar vasitəsilə birləşdiyini ifadə edir. Bu birləşmələr hərəkətə imkan verir, bədənin çevik və əyilməyə qadir olmasını təmin edir. Beləliklə, "buğumlu" sözü hərəkətliliyi, çevikliyi və oynaqlığı önə çəkir.
Sözün mənasını daha genişləndirərək deyə bilərik ki, "buğumlu" yalnız canlı varlıqlar üçün deyil, həm də mexaniki quruluşlar üçün də istifadə oluna bilər. Məsələn, buğumlu bir boru, bir-birinə bağlanmış hissələrdən ibarət olan bir quruluşdur. Bu istifadədə, hərəkətlilik daha az önəm daşısa da, hissələrin bir-birinə bağlanması və ayrı-ayrı hissələrdən təşkil olunma xüsusiyyəti ön planda olur.
Maraqlı bir məqam odur ki, "buğumlu" sözünün istifadəsi, əşyanın formasına və quruluşuna görə metaforik mənalar da qazana bilər. Məsələn, "buğumlu bir plan" deyəndə, müxtəlif mərhələlərdən, bir-birinə bağlı addımlardan ibarət olan, ardıcıl və planlı bir sistem nəzərdə tutula bilər. Bu istifadədə, "buğumlar" mərhələləri, "məfsəllər" isə bu mərhələlərin bir-biri ilə əlaqəsini ifadə edir.
Qısacası, "buğumlu" sözü sadəcə "buğumları, məfsəlləri olan" demək deyil, həm də hərəkətlilik, əlaqə, ardıcıllıq və bölünmə kimi konsepsiyaları əks etdirən daha geniş bir mənaya malikdir. Onun istifadə sahəsi canlılardan mexaniki quruluşlara, hətta məntiqi sistemlərə qədər genişlənir.