Dağ-dağ sifəti, əsasən hündürlüyünü ifadə etmək üçün istifadə olunur. Sadəcə "çox yüksək" demək deyil, dağın möhtəşəmliyi, hündürlüyü və həcmini vurğulayan poetik bir ifadədir. "Dağ kimi uca" deyərkən, sadəcə fiziki hündürlükdən daha çox, nəhənglik, əzəmət, hətta müqəddəs bir qüdrət hissi də əlavə olunur.
Bu söz, əşyanın hündürlüyünü təsvir edərkən, onun böyüklüyünü və təsirini daha da gücləndirir. Məsələn, "dağ-dağ qaya" deyərkən, yalnız qayanın yüksəkliyini deyil, həm də onun möhkəmliyini, qüdrətini və təbiətin gücünü ifadə edirik. Sözün təsviri gücü onu həm gündəlik dilin, həm də ədəbiyyatın ayrılmaz hissəsinə çevirir.
Dağ-dağ sözü ilə ifadə olunan yüksəklik, sadəcə fiziki ölçülərlə deyil, həm də metaforik olaraq da istifadə oluna bilər. Məsələn, "dağ-dağ borcları" deyəndə, borcun miqdarının çoxluğunu və insanın ağır yükünü ifadə etmiş oluruq. Bu isə sözün çox yönlü və təsirli olduğunu göstərir.
Beləliklə, "dağ-dağ" sözünün mənası sadəcə "çox yüksək" ifadəsindən daha genişdir. O, hündürlüyün əzəmətini, gücünü və təsirini ifadə edən bir obrazlı ifadədir və həm fiziki, həm də metaforik mənalarda istifadə oluna bilər.