Dağətəyi: Sözün əsas mənası dağın düzənliyə birləşdiyi ərazini, daha dəqiq desək, dağın yamaclarının düzənliyə doğru meyl etdiyi hissəni ifadə edir. Bu ərazi həm coğrafi olaraq, həm də iqlim və bitki örtüyü baxımından dağ və düzənlik arasında keçid zonası kimi xarakterizə olunur. Dağətəyi ərazilər, yamacın meyl bucağı və hündürlüyündən asılı olaraq, müxtəlif enlik və uzunluqlara malik ola bilər. Bəzən dar bir zolaq, bəzən isə geniş bir sahəni əhatə edir.
Dağətəyi zonaların xüsusiyyətləri dağın hündürlüyündən, yamacın meylinin bucağından və coğrafi mövqeyindən çox asılıdır. Məsələn, Günəşin təsiri dağətəyinin istiliyini və rütubətini müəyyən edir. Dağlardan axan çaylar dağətəyi ərazilərdə suvarma üçün istifadə oluna bilər və buna görə də bu zonalar əkinçilik üçün əlverişlidir. Bu zonaların iqlim şəraiti dağlara nisbətən daha mülayim, düzənliyə nisbətən isə daha sərin və rütubətli olur. Bu səbəbdən də dağətəyi ərazilər müxtəlif bitki növlərinin yetişdirilməsi üçün ideal mühit təşkil edir.
Azərbaycan coğrafiyasında dağətəyi zonaların rolu olduqca əhəmiyyətlidir. Kənd təsərrüfatı, xüsusilə meyvəçilik və bağçılıq bu zonalarda geniş inkişaf etmişdir. Dağətəyi ərazilərdə yerləşən kəndlər və şəhərlər əsrlər boyu əhalinin məskunlaşması üçün əlverişli məkanlar olmuşdur. Bu zonalar, həm də biomüxtəlifliyin qorunması baxımından əhəmiyyətlidir. Müxtəlif növ bitki və heyvanların yaşamaq üçün ideal mühit olan dağətəyi əraziləri qorumaq, gələcək nəsillər üçün də bu bioloji sərvətin qorunması baxımından vacibdir. Qeyd etmək lazımdır ki, “xaşa”nın dağətəyi və dağlıq rayonlarda əkmək üçün ən münasib bitki olması, bu zonaların torpaq və iqlim xüsusiyyətlərinin kənd təsərrüfatı üçün əlverişliliyinə bir dəlildir.