Daşaxor sözü Azərbaycan dilində əsasən daş və çınqılın çox olduğu, quru və sərt torpaqları ifadə etmək üçün işlənir. Lüğətlərdə sadəcə "daşlıq, çınqıllıq, daşı çox olan yer" kimi təriflənsə də, mənası daha zəngin və çoxcəhətlidir.
Daşaxor, sadəcə torpağın tərkibini deyil, həm də landşaftın xüsusiyyətini əks etdirir. Bu, bitki örtüyünün zəif olduğu, bəzən tamamilə olmadığı, əsasən daş və qayaların üstünlük təşkil etdiyi bir ərazidir. Daşların ölçüsü və növü də müxtəlif ola bilər – iri qayalardan tutmuş, kiçik çınqıllara qədər. Belə ərazilər adətən sərt, quru və quraqlıq şəraitinə daha davamlıdırlar.
Daşaxor sözü, həmçinin məkanın vizual təsvirini də verir. Təsəvvürünüzə gətirin: günəş altında parıldayan, müxtəlif ölçülü daşların arasından əsən külək, sərt və sərt bir mənzərə... Bu, sözün təkcə lüğəvi mənasını deyil, həm də estetik təsirini də ifadə edir.
Nümunədə verilən "İndi də yoncalıq yerində daşaxor bir qumluğa sahib oldun" cümləsi, daşaxorun əvvəlki vəziyyətlə müqayisəsini göstərir. Əvvəl bitki örtüyünün bol olduğu yoncalıq yerinin, indi isə daşlı-qumlu bir əraziyə çevrilməsi, daşaxor sözünün məkan dəyişikliklərini əks etdirmək qabiliyyətini vurğulayır.
Yekun olaraq, Daşaxor sözü, sadə bir tərifə sığmayan, zəngin məna və estetik təsirə malik bir söz olaraq, Azərbaycan dilinin təsviri imkanlarını nümayiş etdirir.