Dəcələ (dəcəl kökünə -ə şəkilçisinin artırılması ilə əmələ gəlmişdir) Azərbaycan dilində əsasən quş ovunda istifadə olunan bir növ tələni ifadə edir. Əvvəllər geniş yayılmış bu ov üsulu, müasir dövrdə daha az istifadə olunsa da, hələ də bəzi bölgələrdə quş tutmaq üçün tətbiq edilir.
Dəcələnin quruluşu sadə olsa da, quşların təbii instinktlərindən istifadə edən ağıllı bir mexanizmdir. Adətən, nazik budaqlardan, saplardan və ya digər uyğun materiallardan hazırlanır. Dəcələnin konstruksiyası quşun asanlıqla içinə girməsinə, ancaq çıxmamasına imkan verəcək şəkildə hazırlanır. Bu, dəcələnin içərisində yemi görməsinə imkan yaradan, ancaq tutulduqdan sonra qapana düşməsinə səbəb olan bir sistemlə təmin edilir. Bəzən dəcələnin yem olaraq istifadə edilən taxıl və ya başqa yemlərin də yerləşdirilməsi üçün ayrıca bir bölməsi olur.
Dəcələnin hazırlanması və quraşdırılması müəyyən bacarıq və təcrübə tələb edir. Ovçular adətən dəcələnin quraşdırılacağı əraziyə uyğun olaraq onun ölçüsünü və formasını dəyişirlər. Yəni, quş növündən asılı olaraq dəcələnin ölçüləri fərqlənə bilər. Dəcələnin effektivliyinin əsas şərti onun düzgün yerləşdirilməsidir. Quşların tez-tez gəldiyi və yem axtardıqları yerlər dəcələ üçün ideal məkanlardır. Bu səbəbdən də, dəcələ qurmaq üçün təcrübə və yerlərin müşahidəsi çox əhəmiyyətlidir.
Dəcələ, sadə görünüşünə baxmayaraq, əsrlər boyu insanların quş ovunda istifadə etdiyi ənənəvi və effektiv bir vasitə olaraq qalmışdır. Bu, həm də insanların təbiətlə qarşılıqlı əlaqəsinin və təbii resurslardan istifadə bacarığının əyani nümunəsidir. Lakin, müasir dövrdə ətraf mühitin qorunması məsələlərinə daha çox diqqət yetirildiyindən, dəcələnin istifadəsi əvvəlki kimi geniş yayılmır.