Dəlilləşmə: "Dəlilləşmək" felindən törəmiş isim olub, əsasən müəyyən bir iddianı, fikri və ya nəticəni dəlillər vasitəsilə sübut etmə, əsaslandırma prosesini və ya nəticəsini bildirir. Sadəcə faktların sıralanması deyil, bu faktların məntiqi ardıcıllıqla təqdim edilməsi, onların əlaqələndirilməsi və nəticənin çıxarılması prosesini əhatə edir. Yüksək səviyyəli dəlilləşmə, dəlillərin etibarlılığının və məntiqi əsaslılığının diqqətlə təhlilini, ziddiyyətli arqumentlərin nəzərə alınmasını və onlara cavab verilməsini tələb edir.
Dəlilləşmənin gücü, istifadə olunan dəlillərin keyfiyyətindən, onların obyektivliyindən, məntiqi ardıcıllıqdan və təqdimatın aydınlığından asılıdır. Zəif dəlilləşmə, qərəzli məlumatlara, səhv ümumiləşdirmələrə, məntiqi səhvlərə və ya təhrif olunmuş məlumatlara əsaslana bilər. Güclü dəlilləşmə isə əksinə, mübahisəli mövzuları hərtərəfli araşdırmağı, müxtəlif baxış bucaqlarını nəzərə almağı və nəticəni obyektiv şəkildə təqdim etməyi tələb edir.
Dəlilləşmənin əhəmiyyəti elmi araşdırmalarda, hüquqi mübahisələrdə, akademik yazılarda, ictimai müzakirələrdə və gündəlik həyatın bir çox sahəsində özünü göstərir. Dəlilləşmə bacarığı, fikirlərin aydın və əsaslandırılmış şəkildə ifadə olunmasına, mübahisələrin səmərəli həllinə və obyektiv qərarların qəbul olunmasına kömək edir. Buna görə də, dəlilləşmə həm akademik, həm də peşəkar həyatda vacib bir bacarıq kimi qəbul edilir.
Maraqlı bir nüans olaraq, dəlilləşmənin rəsmi və qeyri-rəsmi formaları mövcuddur. Rəsmi dəlilləşmə, müəyyən qayda və standartlara əsaslanır (məsələn, elmi məqalələr), qeyri-rəsmi dəlilləşmə isə gündəlik danışıqlarda, mübahisələrdə daha çox istifadə olunur və formaca daha az sərtdir. Ancaq hər iki halda, əsas məqsəd fikrin əsaslandırılması və qəbul edilməsinin təmin edilməsidir.