Dənəvər sifəti əsasən iki əsas mənada işlənir: Birinci mənada dənəli olmaq, yəni tərkibində dənələr olması və ya dənələrin görünən olması mənasını verir. Bu mənada dənələrin ölçüsünə də işarə edilə bilər: iri dənəli olması vurğulanır. Məsələn, "dənəvər gübrə" desək, bu, gübrənin iri dənələr şəklində olduğunu göstərir. "Dənəvər torpaq" ifadəsi isə torpağın quruluşunda görünən dənələrin, yəni qum, gil və ya digər hissəciklərin mövcudluğunu bildirir. Bu, torpağın məsaməliliyini və su tutma qabiliyyətini təsir edən vacib bir xüsusiyyətdir.
İkinci mənada isə dənəvərlik, tərkib hissələrinin aydın seçilən, bir-birindən ayrılmış və qarışıq olmayan xüsusiyyətini bildirir. Dənələr bir-birinə yapışmamış, fərqlənən və ayrı-ayrı qruplar şəklində mövcuddur. Bu mənada dənələrin ölçüsü o qədər vacib deyil, əsas olan onların fərqlənməsidir. Məsələn, "dənəvər qarışıq" deyərkən, qarışığın tərkibindəki müxtəlif maddələrin ayırdediliyini nəzərdə tuturuq. Yəni hər bir maddənin özünün fərqli, ayrı-ayrı dənələri olduğu aydın görünür. Belə bir təsvir, həm də qarışığın homojen deyil, heterojen olduğunu göstərir.
Ümumi olaraq, "dənəvər" sözü, maddənin və ya qarışığın strukturunu təsvir edərək, onun tərkib hissələrinin ayrılıq və görünmə dərəcəsini ifadə edir. Bu, həm elmi, həm də gündəlik nitqdə geniş istifadə olunan bir termindir.