Dığlatmaq sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında xüsusi bir yer tutur. Sadəcə "yormaq" mənasını verməkdən də çox geniş bir məna kəsmini əhatə edir. Həqiqətən də, bir kəs fiziki olaraq yorulduğu kimi, ruhen də dığlatıla bilər. Bu söz, daxili bir sarsıntı, həddindən artıq əsəbilik və ümidsizlik hissi ilə sıx bağlıdır.
Dığlatmaq, sadəcə işlə yükləmək və ya fiziki olaraq yormaqdan xeyli fərqlidir. Bu, bir insanın daxili sülhünü pozmaq, psixoloji təzyiq yaratmaq, ümumilikdə ruhi tarazlığını pozmaq deməkdir. Dığlatmaq, bir növ "azarlamaq" və "canını üzmək" hərəkətlərinin daha dərin, daha mənfi və daha davamlı təsirini ehtiva edir. Bu proses, insanın özünə inamını sarsıdır, gücünü qırır və onu həyatdan soyudur.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, dığlatmaq həm fəal, həm də passiv ola bilər. Fəal olaraq, bir insanın qəsdən digərini dığlatmaq üçün hərəkət etməsi; passiv olaraq isə şəraitin, vəziyyətin və ya hadisələrin insanı dığlatması nəzərdə tutulur. Məsələn, davamlı təzyiq, ədalətsiz rəftar, və ya ümidsiz bir vəziyyət insanı dığlatmağa səbəb ola bilər.
Beləliklə, "dığlatmaq" sözünün mənası, sadəcə fiziki yorğunluğu deyil, daha çox ruhsal tükənməni, həyat qüvvəsinin söndürülməsini ifadə edir. Bu sözün işlənmə sahəsi genişdir və həm gündəlik danışıqda, həm də ədəbi əsərlərdə geniş istifadə olunur.