Dırmıqlanma: "Dırmıqlanmaq" fellindən törəmiş isimdir. Sadəcə olaraq, bir şeyə, bir hadisəyə, ya da bir vəziyyətə qarşı güclü, qəfil və həyəcanlı bir reaksiya, əsəbi və ya həyəcanlı hərəkət deməkdir. Bu hərəkət, dırnaqların bir şeyə ilişməsi, və ya dəriyə dırnaq batırması kimi fiziki bir təsvirlə də ifadə oluna bilər. Lakin, bu fiziki hərəkət, əsasən, daxili bir həyəcanın, narahatlığın, qorxunun, ya da əsəbiliyin xarici bir təzahürüdür.
Dırmıqlanma, şiddət dərəcəsinə görə də fərqlənə bilər. Yüngül bir narahatlıqdan, hətta fiziki ağrıya səbəb olan şiddətli bir həyəcana qədər dəyişə bilər. Məsələn, gözlənilməz bir səs eşidən zaman yaşanan qısa müddətli bir dırmıqlanma ilə, şiddətli bir qorxu və ya həyəcan zamanı yaşanan uzun və intensiv dırmıqlanma arasındakı fərqi fərqləndirmək olar. Bu fərq, həm yaşanan duyğunun intensivliyindən, həm də fərdin daxili təcrübəsindən asılıdır.
Maraqlı bir məqam odur ki, "dırmıqlanma" sözü, yalnız insanlara aid deyil. Heyvanlarda da oxşar bir davranış müşahidə edilə bilər. Məsələn, qorxmuş və ya həyəcanlı bir heyvan da özünü dırmıqlaya bilər. Bu, onların daxili narahatlığını ifadə etmələrinin bir yoludur. Beləliklə, "dırmıqlanma" insan və heyvan davranışlarının ümumi bir elementi kimi qəbul edilə bilər.
Ümumiləşdirərək deyə bilərik ki, dırmıqlanma, həm fiziki, həm də psixoloji bir təzahürdür. O, daxili narahatlıq, qorxu, əsəbilik və ya həyəcanın xarici bir təzahürüdür və şiddəti və müddəti dəyişkən ola bilər. Sözün qeyri-adi təsviri dilə verdiyi canlılıq və duyğu dərinliyinin də ifadə edilməsində əhəmiyyətli rol oynayır.