Dikmək1 feli, əsas mənası ilə torpağa bitki əkmək, toxum səpmək və ya fidanı yerə basdırmaq hərəkətini ifadə edir. Bu, sadəcə bir əməliyyat deyil, həm də yeni həyatın, təbiətin yenilənməsinin simvoludur. Ağac dikmək, məsələn, gələcək üçün bir investisiya, nəslin davamı və təbiətin qorunması üçün atılan bir addımdır. Yaz mövsümünün gəlişi ilə bağçılıq işlərinin başlaması da dikməyin təbiətdəki mövsümi xarakterini vurğulayır.
Lakin "dikmək" feli daha geniş məna daşıyır. O, mücərrəd mənalarda da işlənir. Məsələn, bir şeyi "dikmək" həmin şeyi möhkəm yerləşdirmək, bərkitmək, əsaslandırmaq mənasında da işlənə bilər. Bir binanın təməlini dikmək, bir fikri insan beyninə dikmək, yaxud bir sənət əsərinin əsasını dikmək kimi ifadələr bunun bariz nümunəsidir. Belə hallarda "dikmək" hərəkətin möhkəmliyinə və davamlılığına işarə edir.
Etimoloji baxımdan "dikmək" sözünün kökü qədim türk dillərinə gedib çıxır və əsasən şaquli istiqamətdə yerləşdirmək, saplamaq mənasını ifadə edir. Bu, bitki əkməkdən əlavə, müxtəlif əşyaların da yerləşdirilməsində istifadə edilə biləcəyini göstərir. Məsələn, bir dirəyi dikmək, bayrağı dikmək kimi.
Beləliklə, "dikmək" sözü sadə bir əkin hərəkətinin xaricində, daha geniş bir məna spektrini əhatə edən, mədəniyyət və dil tariximizə bağlı bir söz kimi diqqəti cəlb edir. Onun müxtəlif kontekstlərdə istifadəsi sözün mənasının zənginliyini və ifadə gücünü göstərir.